مشاوره تعمیر اکسیژن ساز در تبریز 04133362384
به عبارت ساده، یک دستگاه اکسیژن ساز با جریان برق کار میکند. هوای اتاق را میگیرد، نیتروژن را از آن خارج میکند و تا 95٪ اکسیژن خالص را فراهم میکند.
ترکیب هوا (78 درصد نیتروژن، 21 درصد اکسیژن و 1 درصد گازهای دیگر مانند دی اکسید کربن، آرگون و غیره)، واضح است که هوا از دو گاز تشکیل شده است: نیتروژن و اکسیژن [با هم 99 درصد]. اگر نیتروژن از هوا حذف شود، گاز اولیه باقیمانده با خلوص حدود 90-95 درصد خواهد بود. یک اکسیژن ساز از این ایده با اصل اساسی جذب نوسان فشار (PSA) برای ارائه اکسیژن با خلوص 90-95٪ استفاده میکند.
1- هوای محیط (هوای اتاق) که از یک سری فیلترها عبور میکند توسط یک کمپرسور به داخل دستگاه کشیده میشود.
2- این هوا در اولین بستر غربال مولکولی فشرده شده و تمام نیتروژن جذب میشود. بسترهای غربال مولکولی متخلخل هستند و بنابراین دارای سطح وسیعی هستند که به همین دلیل مقدار زیادی نیتروژن را جذب میکنند.
3- حالا چون هوا فقط نیتروژن و اکسیژن را به عنوان اجزای اصلی داشت. گاز اولیه ای که باقی میماند اکسیژن است. این اکسیژن تا 95 درصد غلظت دارد و از طریق سیستم اکسیژن رسانی مانند کانول بینی، ماسک اکسیژن و ... آماده عرضه به بیمار است.
4- کمپرسور به فشرده سازی هوا در اولین بستر غربال مولکولی ادامه میدهد تا زمانی که توسط نیتروژن اشباع (پر) شود. بستر غربال معمولاً در فشار 20 psi اشباع میشود.
5- درست قبل از اینکه بستر غربال مولکولی اول اشباع شود، شیر هدایت برقی وارد عمل شده و خروجی کمپرسور هوا بلافاصله به بستر غربال دوم تغییر میکند، یعنی کمپرسور شروع به فشرده سازی هوا به غربال مولکولی دوم میکند.
6-در حالی که این بستر زئولیت توسط نیتروژن اشباع میشود، نیتروژنی که در بستر الک اول به دام افتاده بود به بیرون تخلیه میشود. نیتروژن کمی که پس از تخلیه در بستر الک باقی میماند، با تخلیه مجدد اکسیژن از بستر غربال دیگر خارج میشود.
7-شیر هدایت برقی دوباره خروجی کمپرسور هوا را به محض اینکه بستر غربال دوم به حالت اشباع نزدیک شد، به بستر الک اول برمی گرداند.
8-این فرآیند برای اطمینان از جریان مداوم اکسیژن تکرار میشود.
9-این فرآیند تعویض بسترهای غربال به عنوان جذب نوسان فشار (Pressure Swing Absorber) شناخته میشود.
10-سپس خروجی اکسیژن با استفاده از یک فلومتر کنترل میشود که در آن جریان میتواند به صورت دستی بر حسب لیتر در دقیقه (LPM) تنظیم شود.
11-اکسیژن از طریق یک خروجی جریان مییابد که در آن یک سیستم اکسیژن رسانی مانند کانول بینی یا ماسک معمولاً از طریق مرطوب کننده (لیوان اکسیژن ساز) متصل میشود.
خلاصه
تغلیظ کننده های اکسیژن دستگاه های پزشکی هستند که به افرادی که سطح اکسیژن خونشان پایین است کمک میکند. آنها با وصل کردن دستگاه به پریز برق یا با استفاده از باتری تغذیه میشوند. اگر از باتری استفاده میشود، باید با وصل کردن آن به پریز برق شارژ شود. بیشتر اکسیژن سازهای قابل حمل یک آداپتور نیز دارند تا بتوانید هنگام رانندگی از دستگاه استفاده کنید.
دو نوع اکسیژن ساز وجود دارد: خانگی و قابل حمل. دستگاههای خانگی طوری طراحی شدهاند که از اتاقی به اتاق دیگر در سراسر خانه حرکت میکنند و به پریز دیواری متصل میشوند. حتی میتوان آنها را به خارج از منزل منتقل کرد، اما برای کار کردن به منبع برق نیاز دارند.صرف نظر از خانگی یا قابل حمل بودن یا نبودن آنها، همه تغلیظ کننده های اکسیژن در درجه اول یکسان کار میکنند. به عبارت ساده، این دستگاه هوا را از محیط میگیرد، آن را تصفیه میکند و هوا را با بالاترین دوز اکسیژن ممکن از طریق کانول یا ماسک بینی بین کاربر توزیع میکند.
یک متمرکز کننده اکسیژن هوا را دریافت میکند، آن را تصفیه میکند و سپس هوای تازه تشکیل شده را توزیع میکند. هوا قبل از اینکه وارد دستگاه شود از 80 درصد نیتروژن و 20 درصد اکسیژن تشکیل شده است. اکسیژن ساز از آن هوا استفاده میکند و سپس 90 تا 95 درصد اکسیژن خالص و 5 تا 10 درصد نیتروژن خارج میشود. نیتروژن جدا میشود تا بالاترین دوز اکسیژن ممکن را به بیمار بدهد، زیرا دریافت آن درصد اکسیژن بدون کمک دستگاه پزشکی دشوار است.
اکسیژن ساز از یک کمپرسور، دو مخزن زئولیت، سیستم خنک کننده و یک کانول تشکیل شده است. یک کمپرسور هوای ورودی را فشرده میکند و آن را به دو فیلتر بستر غربالی پر از مواد معدنی متخلخل زئولیت میرساند که به جذب مولکولهای نیتروژن هوا کمک میکند و در عین حال به گازهای دیگر اجازه عبور میدهد. سیستم خنک کننده از داغ شدن بیش از حد دستگاه جلوگیری میکند و کانولای بینی، دستگاهی که دارای دو شاخک است که در بینی قرار میگیرد و معمولاً توسط حلقه های اطراف گوش پشتیبانی میشود، اکسیژن تصفیه شده را به کاربر میرساند.
علاوه بر تفاوت اندازه و وزن بین اکسیژن سازهای خانگی و قابل حمل، اکسیژن ساز خانگی یک جریان مداوم اکسیژن را تولید میکنند در حالی که اکسیژن ساز های قابل حمل اکسیژن را بصورت پالسی یا جریان متناوب ارائه میدهند. جریان پیوسته باعث افزایش خروجی اکسیژن و سازگاری بیشتر و سطوح بالای اکسیژن میشود. تغلیظ کننده های خانگی دارای خروجی اکسیژن از 2 لیتر در دقیقه (LPM) تا 10 LPM در مقایسه با دوزهای بسیار کمتری هستند که توسط مدل های قابل حمل کوچکتر ارایه میشود.
بسیاری از استفاده کننده ها در مورد تفاوت بین یک دستگاه اکسیژن ساز و یک مخزن اکسیژن تعجب میکنند. کپسول های اکسیژن دارای مقدار ثابتی از اکسیژن هستند که پس از استنشاق توسط کاربر تمام میشود، در حالی که تغلیظ کننده های اکسیژن به طور مداوم اکسیژن خالص تولید میکنند. علاوه بر این، مخازن اکسیژن برخلاف اکسیژن سازها ممکن است پاره شده یا نشت کند و منجر به احتراق و آتشسوزی شود.
کانولای بینی
کانولای بینی که به عنوان لوله اکسیژن بینی نیز شناخته میشود، اکسیژن را به فردی که برای تنفس نیاز دارد، میرساند. این یک لوله پلاستیکی نازک است که دارای دو شاخک است که در سوراخ های بینی کاربر قرار میگیرد. پشت گوش های کاربر نصب میشود و از طریق یک فلومتر به متمرکز کننده متصل میشود. ظرفیت لوله بینی بین 1-5 لیتر اکسیژن در دقیقه است.
پایههای موتور
پایه موتور قطعهای فلزی است که قادر به مقاومت در برابر نیرو و گشتاور تولید شده توسط کمپرسور است. یک تکه لاستیک برای جذب و تعدیل ارتعاشاتی که موتور ایجاد میکند استفاده میشود. هنگامی که در پایه های موتور مشکلی وجود دارد، معمولاً به راحتی قابل مشاهده است و تعمیر آن چندان دشوار نیست.
مخزن های زئولیت
این بخشهای متمرکزکننده اکسیژن هستند که دارای دو سیلندر پر از گلولههای زئولیت، یک مخزن برابر فشار، سوپاپها و لولهها هستند. کمپرسور هوا را وارد مخزن ذخیره میکند که فشار هوا را افزایش میدهد و به بیماران اجازه میدهد تا جریان هوای خود را تنظیم کنند.
کمپرسور هوا
وظیفه کمپرسور تامین هوای مخزن های زئولیت جهت جدا ساز اکسیژن از هوا است. کمپرسور هوا را از محیط اتاق مکش و آن را وارد مخزن های جدا کنند میکند. پس از اینکه کمپرسور برای مدتی کار کرد، دما افزایش مییابد. در این زمان باید دستگاه را برای مدتی متوقف و استراحت کرد و پس از خنک شدن کامل میتوان آن را روشن کرد. با این حال، اکثر دستگاه های اکسیژن ساز را میتوان به طور مداوم بدون خاموش شدن و استراحت از آن استفاده کرد.
بطری رطوبت ساز (مرطوب کننده)
برخی از افراد ممکن است پس از دریافت اکسیژن درمانی دچار خشکی یا خارش گلو شوند. یک بطری مرطوبکننده، اکسیژنی را که به کاربر عرضه میشود مرطوب می کند تا درمان تنفسی راحت باشد. بیشتر اکسیژن ساز های بزرگ تر که برای تامین حجمهای بالاتر اکسیژن استفاده میشوند، دارای یک رطوبتساز داخلی هستند.
خازن
مشابه باتری، یک خازن انرژی الکتریکی را ذخیره و آزاد میکند. این قطعات اکسیژن ساز دارای دو رسانا و یک عایق بین آنهاست. وظیفه خازن در اکسیژن ساز راه اندازی موتور است.
فن خنک کننده
فن های محوری AC و DC وجود دارد. فن های محوری DC از جریان مستقیم استفاده میکنند و فقط در یک جهت حرکت میکنند. این نوع فن های خنک کننده طول عمر بیشتری نسبت به فن های محوری AC دارند و مقرون به صرفه تر هستند. فن های محوری AC از تغییرات جریان متناوب استفاده میکنند و میتوانند جهت خود را به سرعت تغییر دهند. هر دو از موتورها و یاتاقان ها تشکیل شده اند.
دکمه پاور یا روشن خاموش
یک کلید یا دکمه جهت روشن و خاموش کردن دستگاه اکسیژن بروی دستگاه تعبیه شده است.زمانی که میخواهم دستگاه را روشن کنیم روی 1 میگذاریم و زمانی که میخواهیم دستگاه را خاموش کنیم بروی 0 قرار میدهیم.
سیم های برق
هنگامی که یک متمرکز کننده اکسیژن با باتری کار نمیکند، از پریز برق برای عملکرد خود استفاده میکند. بسته به شدت بیماری، گاهی اوقات ممکن است برای مدت طولانی تری به اکسیژن نیاز داشته باشید. در این حالت، اتصال آن به منبع برق AC بهتر از کارکردن آن بر روی باتری است.
فیلتر هوای اکسیژن ساز
فیلتر دستگاه اکسیژن ساز شبیه یک اسفنج یا صفحه مشبک هستند و میتوانند در کنار یا پشت دستگاه پیدا شوند. اکسیژن ساز هوای محیط را از طریق یک فرآیند فیلتراسیون برای تولید اکسیژن درجه پزشکی ارسال میکند. همچین فیلتر دیگری از جنس هپا در مسیر مکش کمپرسور قرار دارد که هوا را قبل از ورورد به مخازن زئولیت از ذرات گرد و غبار تمیز میکند. تمامی فیلترها بایستی در فواصل مشخص و با توجه به میزان کارکرد تمیز یا تعویض شوند. فیلترهایی که قابل شستشو هستند مثل فیلترهای اسنفنجی را میتوان با آب و مواد شویند شست و پس از اینکه کاملا خشک شد مجدد در محل خود نصب کرد. دستگاه را نباید هیچوقت بدون فیلتر استفاد کرد و تعویض یا تمیز کردن به موقع فیلترها در افزایش عمر دستگاه تاثیر دارند.
فلومتر
فلومترهای پزشکی ابزارهایی هستند که جریان گازهای پزشکی را از دستگاه توزیع کننده به بیمار اندازه گیری میکنند. آنها بیشتر در مخازن اکسیژن و اکسیژن ساز ها یافت میشوند. فلومترها افت فشار را اندازه گیری میکنند و ابزار ضروری برای اطمینان از اینکه دستگاه های اکسیژن جریان دقیق تجویز شده اکسیژن را به بیمار میرسانند. فلومترهای المان شناور یکی از ساده ترین انواع فلومترها، عنصر متر شناور، از یک شناور محصور شده در لوله استفاده میکند. شناور با فشار سیالات یا مایعات به داخل لوله بالا و پایین میرود و فشار دیفرانسیل ایجاد میکند. اینها برای اکثر انواع گازها مناسب هستند.
رگولاتور
رگولاتور یا همان فشارشکن در قسمت خروجی مخزن اکسیژن قرار دارد و جهت تنظیم فشار خروجی مناسب دستگاه تعبیه شده است.
شیر برقی ها
شیر برقی نوعی شیر الکترومکانیکی است که باز و بسته شدن آن با برقراری جریان برق اتفاق میافتد. شیر برقی دستگاه اکسیژن ساز نوعی دریچه چهار جهته است که از یک سو هوای تولید شده توسط کمپرسور هوا را به داخل مخازن زئولیت هدایت میکند و از یک سو نیتروژن به دام افتاده در داخل مخازن را به محیط بیرون انتقال میدهد و این چرخه هر 6 تا 10 ثانیه بطور مداوم تکرار میشود.
اتصال لوله
مواقعی وجود دارد که ممکن است بخواهید طول لوله اکسیژن خود را تغییر دهید. به عنوان مثال، فردی که در تختخواب نشسته است به لوله طولانی تری نیاز دارد تا به او کمک کند با استفاده از یک متمرکز کننده اکسیژن نفس بکشد. یک اتصال دهنده لوله به شما کمک میکند تا دو قطعه لوله را به هم متصل کنید تا طول آنها را افزایش دهید بدون اینکه اجازه دهید ترک بخورند.
سوالات متداول در استفاده از دستگاه اکسیژن ساز خانگی
1. چگونه از یک متمرکز کننده اکسیژن استفاده کنیم؟
در اینجا نکات تخصصی ما در مورد نحوه راه اندازی و استفاده از کنسانتره اکسیژن آورده شده است:
متمرکز کننده را حداقل 60 سانتی متر دور از هر دیوار یا مبلمان قرار دهید.
اگر از آن استفاده میکنید، بطری مرطوب کننده و درپوش آن را در جای خود قرار دهید.
لوله های اکسیژن را وصل کنید.
جریان را در دقیقه تنظیم کنید.
ماسک یا کانول بینی را روی صورت خود قرار دهید.
برای مدت زمان لازم نفس بکشید و ماسک/کانولا را بردارید.
متمرکز کننده را خاموش کنید.
2. چگونه بهترین غلیظ کننده اکسیژن را انتخاب کنیم؟
یک غلیظ کننده فقط با تجویز پزشک قابل خرید است. در اینجا چند نکته حرفه ای وجود دارد که به شما کمک میکند بهترین غلیظ کننده اکسیژن را انتخاب کنید:
یک متمرکز کننده با سرعت جریان بالاتر از نیاز خود انتخاب کنید.
اگر برای مدت طولانی تری نیاز به تامین مداوم اکسیژن دارید، دستگاهی با قدرت بالا با غلظت اکسیژن بالاتر انتخاب کنید. اگر نیاز شما پراکنده و کم است، میتوانید یک دستگاه قابل حمل کوچکتر انتخاب کنید.
سطوح نویز تولید شده توسط یک متمرکز کننده به قدرت و اندازه آن بستگی دارد. هر چه دستگاه بزرگتر باشد، صدای آن بیشتر خواهد بود.
هنگامی که صحبت از مشکلات تنفسی به میان میآید، متمرکز کننده های اکسیژن بسیار ارزشمند هستند. وقتی این نکات را در نظر داشته باشید، دانستن نحوه عملکرد دستگاه تنفس و انتخاب آن دشوار نیست.
3. چه مدت میتوانم از یک غلیظ کننده اکسیژن استفاده کنم؟
اکسیژن سازها را میتوان به طور مداوم در 24 ساعت شبانه روز استفاده کرد، زیرا مانند سیلندرهای اکسیژن نیازی به پر کردن مجدد ندارند. این دستگاه ها همیشه میتوانند با استخراج آن از هوای محیط و استفاده از برق، اکسیژن تولید کنند. این امر باعث میشود که کنسانتره های اکسیژن گزینه مناسب و قابل اعتمادی برای افرادی باشد که به طور منظم به اکسیژن درمانی مکمل نیاز دارند. پیروی از دستورالعمل های سازنده و مشورت با یک متخصص مراقبت های بهداشتی برای دستورالعمل ها و توصیه های استفاده خاص.
4. آیا میتوانیم با یک غلیظ کننده اکسیژن بخوابیم؟
بله، خوابیدن با یک دستگاه اکسیژن ساز قابل حمل امکان پذیر است. بسیاری از افرادی که به اکسیژن مکمل نیاز دارند از غلیظ کننده های اکسیژن در طول خواب استفاده میکنند و فواید متعددی برای سلامتی و رفاه کلی خود گزارش کرده اند. خوابیدن با یک متمرکز کننده اکسیژن قابل حمل میتواند به حفظ سطح اکسیژن کافی در طول خواب، بهبود تنفس و بهبود کیفیت کلی خواب کمک کند. با این حال، مشورت با یک متخصص مراقبت های بهداشتی برای راهنمایی شخصی و اطمینان از استفاده از تنظیمات مناسب و نرخ جریان اکسیژن برای استفاده ایمن و موثر در طول خواب ضروری است.
5. عوارض جانبی تغلیظ کننده های اکسیژن چیست؟
استفاده از تغلیظ کننده های اکسیژن برای اکسیژن درمانی به طور کلی بی خطر در نظر گرفته میشود، اما میتواند عوارض جانبی نیز داشته باشد. اینها ممکن است شامل بینی های خشک یا خونی، خستگی و سردردهای صبحگاهی باشد. پیروی از دستورالعمل ها و اقدامات احتیاطی مناسب هنگام استفاده از غلیظ کننده های اکسیژن ضروری است، زیرا اکسیژن خطر آتش سوزی دارد.
هنگام استفاده از اکسیژن درمانی باید از سیگار کشیدن یا استفاده از مواد قابل اشتعال اکیداً خودداری شود. توصیه میشود برای راهنمایی شخصی و رفع هر گونه نگرانی یا عوارض جانبی احتمالی مربوط به استفاده از غلیظ کننده اکسیژن با یک متخصص مراقبت های بهداشتی مشورت کنید.
تعمیر اکسیژن ساز تبریز